De weg van de meeste weerstand

De weg van de meeste weerstand – Hugo S. Verbrugh

Wie zich inlaat met de antroposofie is, meent men nogal eens, op een kwalijke weg. Immers de antroposofie, aldus een lezeres van Trouw, ontleent haar ideeën aan het heidendom, oosterse filosofieën, de Griekse mythologie daar bij ook nog eens iets wat op het christendom lijkt.

De schrijver van De weg van de meeste weerstand kent de antroposofie wat beter. Voor hem is de antroposofie een uitdaging en hij schrijft voor mensen, voor wie als voor hemzelf, het leerhuis der vaderen (in welke vorm ooit ook, door wie dan ook, opgetrokken) al lang op instorten staat.

[bol_product_links block_id=”bol_59819a53d9f1c_selected-products” products=”666825001″ name=”De weg van de meeste weerstand” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Recensie

De auteur is arts en als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de medische faculteit van de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Verbrugh tracht in dit boek theorie (vooral het mensbeeld) en praktijk (de verschillende werkgebieden) van de antroposofie in te leiden. Zijn betoog is niet altijd even eenvoudig, maar is wel onderhoudend (net zoals de antroposofie). De aantekeningen, bijna zo uitgebreid als de eigenlijke tekst, gaan meer in op details en bevatten suggesties voor verdere lectuur. Het is een welkome uitgave als overzicht in een tijd waarin veel denkbeelden van Steiner afzonderlijk gepubliceerd worden. Kleinere bibliotheken kunnen blijven volstaan met Hemleben, J. Rudolf Steiner. Verbrughs boek is eigentijdser en meer op de Nederlandse situatie afgestemd.
(NBD|Biblion recensie, F.A.D. Geukens)