Het kralenspel – Hermann Hesse
Het Kralenspel — Das Glasperlenspiel — is het laatste grote werk van Hermann Hesse. Het boek verscheen in 1943 in Zwitserland, en werd in 1946 bekroond met de Nobelprijs voor Literatuur.
Het Kralenspel, dat in Reis naar het morgenland een voorloper vond, kan beschouwd worden als een opus over de strijd van de menselijke geest tegen barbaarse machtswellust. Hermann Hesse situeerde deze utopische roman omstreeks het jaar 2200. Zijn ‘kralenspel’ is een ongekend instrument, ‘waarin de totale inhoud en alle waarden van onze cultuur verwerkt zijn’. Het is de kroniek van het leven van Josef Knecht die, deel uitmakend van een elitaire orde in de denkbeeldige staat Kastalië, zich ontwikkelt tot magister. Als meester-speler aan de top gekomen ziet hij de gevaren die Kastalië bedreigen : zelfgenoegzaamheid, zinneloos isolement. Hij treedt uit de orde om als vrij mens in het wereldse bestaan een taak te gaan vervullen.
Wat Hermann Hesse, diep geschokt door de tweede wereldoorlog, wilde was de genezende krachten zichtbaar maken die uit de chaos weer tot orde kunnen leiden. De inhoud van dit machtige werk heeft tot levendige, nog altijd voortdurende discussies geleid.
Recensie
De laatste en grootste roman van de intussen enigszins in vergetelheid geraakte Nobelprijswinnaar (1946) Herman Hesse. Op de puinhopen van een door grote oorlogen geteisterde wereld en van het geestelijk verval van het ‘feuilletonnistische tijdperk’, zoals onze tijd wordt genoemd, ontstaat een Republiek van verfijnde geesten, die zich met muziek en zuivere geestelijke zaken bezighouden. Jozef Knecht (nomen est omen), een eenvoudige volksjongen, zeer begaafd en nobel van inborst, brengt het in deze elite-orde tot een van de hoogste posten, ‘magister ludi’, maar verlaat uit innerlijke onvoldaanheid de orde weer. Het boek is de kroniek van dit leven en speelt rond 2200. Sterk van opbouw, goed geschreven en in vlot leesbaar Nederlands vertaald. Onvertaalde Latijnse citaten.
(Biblion recensie, Redactie)