Hoe vang ik een rat

Hoe vang ik een rat – Peter van der Geer & Richard Engelfriet

U kent ze wel: konkelende collega’s, een baas die achter uw rug dealtjes sluit, samenzwerende managers. Ogenschijnlijk niets aan de hand, maar ineens slaan ze toe: tijdens de vergadering, als het gaat om een promotie of bij de koffieautomaat. U bent geconfronteerd met een echte rat. En sommige mensen kiezen er bewust voor: wie zijn doel wil halen moet kunnen konkelen en samenzweren. Het werkt nog besmettelijk ook. Maar Ratten zijn angsthazen. Besluiten moeten vallen op basis van 99% argumenten en 1% macht en strepen. Anders gaat het fout. Op verfrissende wijze geven de auteurs antwoord op opvallende en minder opvallende rattenstreken, listen, trucs en politieke spelletjes. Wat doet u als iemand informatie achterhoudt? Hoe pareert u vergadertrucs? Hoe pakt u overmatige wandelgangers aan? Wat doet u met een gevangen rat? Terug naar de beschaving, maar dan eens zonder braaftaal. Tijd voor de aanval! [bol_product_links block_id=”bol_5b9b8b8059669_selected-products” products=”1001004002382514″ name=”Hoe vang ik een rat” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Recensie

De schrijvers zijn onder meer communicatietrainers en publiceerden over debat en dialoog, soms in relatie tot organisatieontwikkeling. In dit boek bieden ze hun lezer inzichten en tactieken om weerwerk te kunnen leveren jegens gespreksopponenten die zich van vuil spel bedienen (de zogenoemde ‘ratten’). Genoemd worden in dit verband onder meer konkelen, listen, trucs en politieke spelletjes. ‘Rattengedrag’ wordt niet heel precies omschreven; we vinden aanduidingen als: ratten sturen mensen soms de verkeerde kant op, en: criminelen zijn opperratten. Het psychologische profiel van de rat blijft zeer beknopt. De teksten zijn helder en levendig geschreven en veel voorbeelden zijn ontleend aan recente incidenten of tv-programma’s die de lezer zich nog zal herinneren. Van de circa 110 pagina’s tekst gaan er 25 over discussie en debat, dertien over vergaderen en dertien over onderhandelen, met nog een toegift over afdingen. Een hoofdstukje over organisatieontwikkeling is mager uitgevallen en heeft vermoedelijk last van de terloopse afgrenzing van ‘rattengedrag’ met andere vormen van schadelijkheid en ineffectiviteit binnen bedrijven en organisaties. Drs. J.P. Bringman