Levensvreugde na BDE’s – Penny Sartori
Op basis van haar uitgebreide onderzoek en jarenlange ervaring als verpleegkundige op een intensive care afdeling zet dr. Penny Sartori vraagtekens bij onze vooropgezette ideeën over de effecten die bijna-doodervaringen (BDE’s) hebben op de levenden. Ze opent onze ogen voor de lessen die we uit BDE’s kunnen trekken. Penny Sartori toont ons aan de hand van casestudies, anekdotische bewijzen en gedocumenteerd onderzoek dat mensen die een BDE hebben gehad ons diep inzicht kunnen verschaffen in de manier waarop we leven, en ons kunnen stimuleren om een rijker en zinvoller bestaan te leiden.
Recensie
De reguliere wetenschap beweert dat bewustzijn door de hersenen wordt gecreëerd, dit werk geeft net als Pim van Lommels ‘Eindeloos bewustzijn’ (2007) aan dat deze stelling zijn beperkingen heeft en dat de dood niet het einde van ons bewustzijn is. Het bevat details van Sartori’s vijf jaar durende onderzoek naar bijna-doodervaringen (BDE’s), uitgevoerd op de IC van een Brits ziekenhuis waar zij werkzaam was als verpleegkundige. Haar vorige boek uit 2008 geeft een volledige beschrijving van dit onderzoek, maar is niet in het Nederlands vertaald. Enerzijds wil Sartori een beter begrip van het stervensproces kweken, zodat de zorg daar op aangepast kan worden. Anderzijds is het een pleidooi voor erkenning van BDE’s, zodat men bij het verlies van dierbaren troost en hoop kan vinden. Geschreven zonder onnodig gebruik van vaktaal; voor geïnteresseerden in stervensprocessen en mensen die een rouwproces doormaken of aandacht hebben voor hun eigen sterfelijkheid en op zoek zijn naar het spirituele hierin. Gecomplementeerd met ervaringsverhalen. Klein lettertype, register en uitgebreide Engelstalige literatuurlijst. Marjan van Druenen-Bolk