Overleven achter steen en staal – Paul Oskamp
Dit boek biedt een kennismaking met het godsdienstig leven van gedetineerden. Interviews met hen geven een beeld van hun strijd met zichzelf en van hun geloof en gebed. Kerkdiensten in de huizen van Justitie worden plastisch beschreven. We zien een bonte, veeltalige en steeds wisselende gemeente voor ons waarin recht op de man af wordt gesproken, al wordt de taal van symbolen en rituelen nog het best verstaan. Men kan in de dienst reageren en applaudisseren en dat gaat allerminst ten koste van eerbied voor God en onderling respect.
De vieringen in de harde wereld van het gevang zijn het weten meer dan waard. Tegelijk houdt dit verslag ons een spiegel voor die ons voor de vraag stelt: waar zijn wij in de kerk mee bezig?
Recensie
De emeritus-predikant Oskamp (72) bezoekt als vrijwilliger vanuit de landelijke kerk dominees die in de gevangenis werken. Vanuit die ervaring schreef hij dit boekje, waarin hij verslag doet van een aantal bijgewoonde kerkdiensten in de bajes en van zestien gesprekken (twaalf mannen en vier vrouwen) met gedetineerden. Een openhartig, maar diep ernstig verslag en een waardevolle kennismaking met het godsdienstig leven van gedetineerden. Het blijkt dat voor veel gedetineerden kerkdiensten een onmisbaar element zijn in de vervreemdende wereld van de gevangenen. Oskamp trekt uit zijn ervaring 39 conclusies en geeft acht belangrijke aanbevelingen. Vooral de uitspraken van gedetineerden raken de lezer diep, zoals de Antilliaanse gedetineerde, die vraagt: ‘Waarom wordt er in kerkdiensten zo weinig gedankt?’ Een openhartig geheel, zowel voor Justitie als voor elke voorganger en kerkganger.
(Biblion recensie, Ds. Jenno Sijtsma)