Zink en onze stofwisseling – Johan E. Sprietsma
Veel moderne beschavingsziekten zijn mede het gevolg van een tekort aan zink en andere spoorelementen in het lichaam. Met de huidige voeding krijgt men veelal ook te weinig van het benodigde zink binnen. Een zinktekort verstoort en vermindert de activiteit van het hormoon insuline. Insuline is het hormoon dat ervoor zorgt dat de energie uit onze voeding juist wordt opgeslagen en benut. Mensen met een tekort aan zink gaan méér en anders eten. Ontstaat zo een te sterke groei, die niet wordt geaccepteerd, dan gaat men lijnen en anorexia nervosa kan het gevolg zijn. In het andere geval worden deze te dik geworden mensen vroeg of laat diabeet. Eenmaal diabeet verliezen ze nog meer zink en spoorelementen met hun urine en doen zich diabetescomplicaties voor. Een tekort aan zink blijkt verder te lijden tot een verhoogde stressgevoeligheid en een verzwakking van het immuunsysteem, dat ons moet beschermen tegen lichaamsvreemde stoffen zoals virussen, maar ook tegen de ‘eigen’ kankercellen. Bovendien worden door een zinktekort én een te zwak immuunsysteem (voedsel)allergieën in de hand gewerkt. Toen de schrijver van dit Ankertje bleek te lijden aan een glucose-allergie, is hij in de modernste wetenschappelijke vakliteratuur gedoken. Dit Ankertje is een populaire samenvatting van zijn uitgebreide literatuuronderzoek, met dit ook voor de auteur zelf verbazingwekkende resultaat. Hier liggen grote kansen voor de preventieve geneeskunde!
Recensie
De auteur is, aldus zijn eigen tekst, statisticus en heeft twintig jaar ervaringen met het bewerken van onderzoekgegevens over stofwisselingsziekten en aanverwante onderwerpen. Nadat hij bepaalde klachten bij zich zelf had geduid als een overgevoeligheid voor glucose en er -niet zonder moeite, want ‘glucose-overgevoeligheid’ is niet een diagnose die in een academisch ziekenhuis veel herkenning en begrip vindt – via een experiment op zichzelf in geslaagd was zijn artsen te overtuigen van de juistheid van zijn duiding, raakte hij door grote hoeveelheden zink te eten van zijn klachten af. Dit was voor hem aanleiding tot een uitgebreid literatuur-onderzoek naar de betekenis van zink als sporenelement in verband met de stofwisseling. Dit boekje is het resultaat van zijn onderzoek. Het is authentiek, intelligent en duidelijk geschreven; alleen jammer dat er geen literatuur wordt genoemd, want de problemen die worden aangeroerd zijn toch nog aanzienlijk gecompliceerder dan hier beschreven.
(NBD|Biblion recensie, Dr. H.S. Verbrugh)